Bu aralar bir garibim, aksi nalet! Bir bakmışım ingilizce çalışırken bir bakmışım Katre-i Matem'i okuyor sonra bir bakmışım açmış film izliyorum. Birgün full makyajla dolanırken birgün bir at kuyruğu saçla salaş salaş dolaşıyorum. Anlık öfke, mutluluk ,hüzün modları geçişi yaşıyorum. Bozuk plak gibi zamanı sürekli geçmişe sarıyorum. Sardıkça beynimde geçmişe söylenmemiş sözler üretiyor geçmişle kavga ediyorum. Kendimi bazen Charlie Chaplin gibi sesi kısılmış bir görüntü gibi buluyorum. Sonra kendi halime gülsemmi ağlasammı bilemiyorum. Bir bakmışım gereksiz yerde ortalığı suluyorum, tepki vermem gereken yerde aval aval bakıp avaz avaz susuyorum. Bir diyorum düzenli kullandığım ilacın yan tesiri depresifim bir yandan saçmalama bariz duygu durum bozukluğundasın söyle gitsin sonra diyorum sus bitsin! Bir hayatımdan gereksizleri çıkarıyorum bir çıkardıklarımın ardına düşüyorum. Bir bakmışım hiç sürmediğim mavi oje sürüyor, limangodan durduk yere fuşya pogon saat siparişi veriyor, totom donduğu halde mavi t-shirtü üstümden çıkarmıyorum. Erken evlendide göğemi erdi diye kuzenimi çekiştirirken doğan bebişine içten içten gıptayla bakıyorum. Neden kötü ile en kötü arasında tercih yapıyorum bunu birtürlü anlamıyorum. Yanlışı buluyor yanlışa kızıyor sonra bir bakmışım yanlışı kendime yüklüyorum. Cemile olmakla Caroline olmak arasındaki adaletsiz savaşı içimde şidddetlendiriyorum. Sonra içimde Mevlana sözleri yankılanıyor. Ne fark ederki bir kör için elmasda bir camda bir...Sana bakan bir körse sakın kendini camdan sayma diyor gene gururumu tabanken tavan yapıyorum. Umut çiçeklerim yeniden yeşeriyor. Sonra kendimi 1.5 yıl sonra Kıbrıs'ta ya da Eskişehir'de ya da İstanbul'da ya da İzmir'de hayal ediyorum. Binmişim arabama almışım yanıma köpeğimi sahilde turluyorum. Sonra uzağa ne gerek tatil yapsak ya diyorum. Kaderdaşlarımla Dalaman'a hatta Stocholm'a Amsterdam'a hatta herşeye inat Roma'ya Paris'e Venedik'e gidiyorum. Kötümser modum ruhumu kötürüm bırakmadan hayal baloncuklarıma tutunup uçuyorum çok uzaklara....
Bukadar tatil planının üstüne bu film gider derken nerden bilirdim ruhumu bukadar okşayacağını, kendimi Amanda ya da İrish gibi hissedeceğimi... Hatta nerden bilirdim JUDE LAW'a aşık olacağımı:)))Kesinlikle izlenesi hayal kurulası umut edilesi.....:P Birgün belki....
Bu aralar bir garibim, aksi nalet! Bir bakmışım ingilizce çalışırken bir bakmışım Katre-i Matem'i okuyor sonra bir bakmışım açmış film izliyorum. Birgün full makyajla dolanırken birgün bir at kuyruğu saçla salaş salaş dolaşıyorum. Anlık öfke, mutluluk ,hüzün modları geçişi yaşıyorum. Bozuk plak gibi zamanı sürekli geçmişe sarıyorum. Sardıkça beynimde geçmişe söylenmemiş sözler üretiyor geçmişle kavga ediyorum. Kendimi bazen Charlie Chaplin gibi sesi kısılmış bir görüntü gibi buluyorum. Sonra kendi halime gülsemmi ağlasammı bilemiyorum. Bir bakmışım gereksiz yerde ortalığı suluyorum, tepki vermem gereken yerde aval aval bakıp avaz avaz susuyorum. Bir diyorum düzenli kullandığım ilacın yan tesiri depresifim bir yandan saçmalama bariz duygu durum bozukluğundasın söyle gitsin sonra diyorum sus bitsin! Bir hayatımdan gereksizleri çıkarıyorum bir çıkardıklarımın ardına düşüyorum. Bir bakmışım hiç sürmediğim mavi oje sürüyor, limangodan durduk yere fuşya pogon saat siparişi veriyor, totom donduğu halde mavi t-shirtü üstümden çıkarmıyorum. Erken evlendide göğemi erdi diye kuzenimi çekiştirirken doğan bebişine içten içten gıptayla bakıyorum. Neden kötü ile en kötü arasında tercih yapıyorum bunu birtürlü anlamıyorum. Yanlışı buluyor yanlışa kızıyor sonra bir bakmışım yanlışı kendime yüklüyorum. Cemile olmakla Caroline olmak arasındaki adaletsiz savaşı içimde şidddetlendiriyorum. Sonra içimde Mevlana sözleri yankılanıyor. Ne fark ederki bir kör için elmasda bir camda bir...Sana bakan bir körse sakın kendini camdan sayma diyor gene gururumu tabanken tavan yapıyorum. Umut çiçeklerim yeniden yeşeriyor. Sonra kendimi 1.5 yıl sonra Kıbrıs'ta ya da Eskişehir'de ya da İstanbul'da ya da İzmir'de hayal ediyorum. Binmişim arabama almışım yanıma köpeğimi sahilde turluyorum. Sonra uzağa ne gerek tatil yapsak ya diyorum. Kaderdaşlarımla Dalaman'a hatta Stocholm'a Amsterdam'a hatta herşeye inat Roma'ya Paris'e Venedik'e gidiyorum. Kötümser modum ruhumu kötürüm bırakmadan hayal baloncuklarıma tutunup uçuyorum çok uzaklara....
Bukadar tatil planının üstüne bu film gider derken nerden bilirdim ruhumu bukadar okşayacağını, kendimi Amanda ya da İrish gibi hissedeceğimi... Hatta nerden bilirdim JUDE LAW'a aşık olacağımı:)))Kesinlikle izlenesi hayal kurulası umut edilesi.....:P Birgün belki....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder