Bugün ev arkadaşımla uzun uzun konuştuk küçük şehirde yaşamanın getirileri ve götürüleri üzerine, yaşanmış yaşanacak ya da yaşanan ilişkilere dair bir de... Sanırım pişmanlıklar yaşadım yine! Geçmişimi geçirdim süzgecimden ve bir yerde takıldım. Büyümek istemedim. Elimde bir kumanda olsun zamanı ileri geri düğmeleriyle oynatayım ya da mutlu olduğum bir anda dondurup kalayım istedim. Söz hiç müdahale etmeden hem de... Mesela bir gün büyükbabamın yapacağını hep hayal ettiğim, çocukken uçuramadığım uçurtmamı uçurmak istedim. Özgürce... Hayallerim rüzgarda savrulsun, çıplak ayaklarım ıslak kumlara koşarken gömülsün istedim. Sonra uçurtmanın ipine takılıp dağları bayırları aşayım istedim... Çok mu şey istedim? Dün bir şarkı dinledim bir de... OGÜN SANLISOY-BÜYÜDÜK ANİDEN. Cidden büyüdük de noldu? Umutları kuruttuk... Küçüldü dünyamız...
P.S: Ex-xl ı yad ettim dün itibariyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder